արհետստական փայլ են հաղորդում: Տերյանի բնորոշմամբ երկիրը պետք է հարուստ լինի իր ժառանգներով, նրանց ինտելեկտուալ զարգացվածության մակարդակով, իսկ երկրի ֆինանսական զարգացումը ուղղակի թոզ փչելու առիթ է ուրիշի աչքերում: Այդ են վկայում հոդվածի հետևյալ նախադասությունները. Ազգը միայն արտաքին ուժերի զորությամբ, իրերի արհեստական դասավորությամբ չի ստեղծվում, այլեւ իր անդամների ներքին մտավոր-հոգեկան կապով: Նայեցեք՝ մեր Հայրենիքում դուք կգտնեք շատ ու շատ շքեղ ու հոյակապ դպրոցական շենքեր (որոնց ճակատին անշուշտ ոսկետառ փորագրված է պանծալի բարերարի անունը). սակայն կգտնե՞ք արդյոք մի դպրոց, որ օրինակելի լիներ, կանգնած լիներ իր բարձրության վրա…
Ըստ Թումանյանի Ձևն ու հոգին հոդվածի, հայերի համար մեկ խնդիրն ձևն է, որը գերակշռում է բովանդակությանը, և լավ երկիր դառնալու համար առաջին հերթի պետք է փոխել ձևապաշտությունը:Այս ամենի ապացույցը հետևյալ նախադասության մեջ է.Եկեղեցի ասելով գմբեթավոր շենքն են հասկանում, ուր սրբերի պատկերներ կան, վառած մոմեր ու տերտերներ, թեև հենց բառը— եկեղեցի բոլորովին այլ բան կնշանակի։
No comments:
Post a Comment