2.03.2013

Ձև, թե բովադակություն


Բոլոր ժամանականերում և ամենուրեք միշտ գնահատվել է ձևը, իսկ բովադակությունը երկրորդ պլան է մղվել: Ես չեմ կարող ասել, թե դա որքանով է սխալ,
բայց հաստատ գիտեմ, որ կյանքում պատահում են ակնթարթներ, որոնց ժամանակ մարդ չի հասցնում ուսումնասիրել բովադակությունը և տրվում է ձևին, դա այդքան սարսափելի չէ: Չեմ կարծում, որ տղան սիրահարվում է աղջկա հոգուն, դրա համար չափից շատ իմաստուն է պետք լինել, նրան դուր են գալիս աղջկա դիմագծերը, արտաքինը բայց ոչ երբեք սրտի գեղեցկությունը, դրա համար երկար ժամանակ և հասունություն է պետք:Երբեք չեմ ընդունել այն գաղափարը, որ գեղեցիկ մարդիկ տգեղ հոգի ունեն: Եթե մարդ ներդաշնակ է ֆիզիկապես նա չի կարող հոգեպես դաժան լինել, այս միտքը տգեղների մենաշնորհն է: Իհարկե կյանքում լինում են բացառություններ, բայց դա ուրիշ հարց է: Առաջին տպավորությունը միշտ էլ հիմնվում է ձևի վրա, իսկ բովանդակությունը բացահայտվում է հետագայում, կարծում եմ այս գաղափարները մեկը մյուսին չեն զիճում:

No comments:

Post a Comment