Ցեղասպանությունից հետո երկիրը
լիքն
էր
անօթևան գաղթականներով:
Թումանյանը,
տեսնելով,
որ
մանուկները
դրսում
են,
բացում
է
նրանց
առջև
նոր
կառուցված
վեհարանի
դուռը,
որը
բացել չէր կարելի` անձեռնամխելի
էր:
Նրա
այդ
քայլը
բարկացնում
է
հայոց
հայրապետին,
ով
ասում
է
Թումանյանին.
-Դուք խոսում եք Ամենայն Հայոց Հայրապետի հետ:
-Իսկ դուք խոսում եք Ամենայն հայոց բանաստեղծի հետ,- Պատասխանում է Թումանյանը:
***
Թումանյանի տիկինը, ով տասը երեխաների մայր էր, բողոքում է ամուսնուց, որ հաճախ տանը չի լինում: Թումանյանը իրեն բնորոշ հումորով պատասխանում է.
-Ո՞նց տուն չեմ գալիս, մի տասն անգամ էլ չե՞մ եկել:
***
Մի
ամերիկացի Թումանյանին հարցնում է.
-Ի՞նչ
տարբերություն կա հայի և ամերիկացու մեջ.
-Ամերիկացիները
ծնվում են, ապրում ու մահանում: Հայերը ծնվում են և սպանվում:
No comments:
Post a Comment