Մարդիկ չեն հասկանում, թե որքան շատ եկամուտ է բերում խնայողությունը:
Ցիցերոն
Ամեն ինչ սկսվեց մոխրագույն
փղիկից, որը նվեր էի ստացել ընկերուհուցս ծննդյանս վեցերորդ տարելիցի առթիվ: Դա մի
փոքրիկ հուշանվեր էր` մի գեղեցիկ խնայատուփ, որ հետո դարձավ իմ տարարժեք դրամների հավաքատեղին,
իմ մանկության ավանդը, փղիկին անընդհատ շխկշխկացնելու և մետաղադրամները օրը տասն անգամ
հաշվելու և դրանից հազար անգամ ուրախանալու պատճառը, իմ խնայող էության առաջին խորհրդանիշը:
Խնայատուփ ստանալուց հետո իմ կյանքում շրջադարձային փոփոխություններ տեղի ունեցան.
իմ փղիկը կարծես անտեսանելի ուժ ուներ և իր երկար կնճիթով ու բարի աչքերով ստիպում
էր ինձ անընդհատ մետաղադրամներով «կերակրել» իրեն: Ծնողներիս տված ամենօրյա գումարը,
մեր տանը ամենուր հանդիպող մանրադրամները, մի խոսքով յուրաքանչյուր մանրադրամ, որ ցանկացած
ձևով ու նպատակով գտնվում էր իմ ձեռքում, շատ արագ հայտնվում էր խնայատուփում և ես`
փոքրիկ տնտեսողս, հետևողականորեն ընդլայնում էի իմ անձնական բյուջեն: Փղիկս, ցավոք,
փոքր էր. մետաղադրամների առատությունից այն դադարել էր շխկշխկալ. այն այլևս ի զորու
չէր իր մեջ կուտակել իմ «հարստությունը», և ես ստիպված էի ընդունել մի բարդ որոշում`
բացել ամիսների խնայողության արդյունքը: Այժմ դժվարանում եմ հիշել, թե կոնկրետ ինչքան
էի հավաքել, բայց պարզ հիշում եմ, թե ինչով փոխանակեցի իմ առաջին խնայողությունը` մոտ
յոթ հազար դրամը: Հավաքած գումարով մայրիկիս ծննդյան առթիվ գնեցի ծաղկեփունջ և մի համեստ
մարգարտյա շղթա: Մայրիկիս ուրախությունն ու հիացմունքը ինձ ավելի ոգևորեց, և ես հասկացա,
որ մետաղադրամները ոչ թե շխկշխկացնելու, այլև սիրելիներին ուրախացնելու համար են: Հետագայում
սովորեցի, որ մարդկային անսահմանափակ պահանջմունքները սահմանափակ ռեսուրսներով բավարելու
համար պետք է ռացիոնալ օգտագործել ձեռքի տակ եղած միջոցները: Այնուհետև շարունակեցի
պահպանել դրամ հավաքելու մշակույթը. պարբերաբար
իմ «փղիկի փորիկում» էին հայտնվում գնումներից մնացած մանրը, դպրոցի գրադարանում
աշխատելու ամիսներին` «վաստակածս դրամագլուխը»: Ունենալով խնայելու որոշակի փորձ` ինձ
մոտ առաջացան մի շարք դրական գծեր. ես սկեցի գնահատել ոչ միայն փողը կամ փողով փոխանակվող
բարիքները, այլ նաև նորին մեծություն ժամանակը, որի արդյունավետ օգտագործումը պակաս
եկամտաբեր չէ: Ես սկսեցի ուշադրություն դարձնել մեր բնակարանի կոմունալ ծախսերին և
հետևել, որ անտեղի հոսանք և ջուր չվատնվի: Հետագայում, մտքերս ուղղեցի դպրոցին, և ես
ընկերներիս հետ միասին ներկայացրի կրթահամալիրում գազի արդյունավետ սպառման նախագիծ,
որտեղ առաջարկում էինք տարբերակներ` կրթահամալիրում գազի սպառման ծավալները կրճատելու
և կապույտ վառելիքը խնայողաբար օգտագործելու համար:
Արդյունքում փոքրիկ փղիկը
օգնեց ինձ նաև մասնագիտության ընտրության հարցում. որոշեցի դառնալ արհեստավարժ խնայող`
տնտեսագետ, և հիմա հաճախում եմ մեր կրթահամալիրում գործող «Տնտեսագետի» ակումբ: Խնայելն
ու արհեստավարժ «խնայող» լինելու կարգավիճակը ինձ դուր եկավ, այժմ իմ բոլոր մտահաղացումները
և ջանքերը ուղղորդում եմ ապագա մասնագիտությանս, որպեսզի կարողանամ խնայել ոչ միայն
իմ ու հարազատներիս, այլ նաև իմ երկրի համար:
Հ.Գ.Ցավոք, ինձ այդքան օգնող փղիկն այսօր «կենդանի» չէ, իմ կրտսեր
եղբոր թեթև ձեռքով արդեն երեք տարի է, ինչ այն վերածվել է գիպսե ջարդոնի, որի մի մասը
ես զգուշորեն պահում եմ իմ դարակում, իսկ մյուսը մասը անհայտ կորել է երևանյան աղբանոցներից
մեկում:
No comments:
Post a Comment