Կարծում եմ բոլորս էլ կյանքում գոնե մեկ անգամ մտածել ենք, թե ինչպիսին կլիներ մեր պետությունը, եթե մենք լինեինք նախագահ: Ես նույնպես մտածել եմ ու ստորև կներկայացնեմ, թե ինչպես եմ պատկերացնում իմ իդեալական պետությունը: Չեմ ուզում ծեծված խոսքեր ասել թե ինդեալական պետությունում չպետք է լինեն աղքատներ, որովհետև մարդկության մեջ միշտ էլ եղել են, կան ու կլինեն ծույլ ու անբան մարդիկ ու նրանք բնականաբար պետք է աղքատ լինեն ուրիշ հարց է գործազրկությունը, երբ երկրում չկան աշխատատեղեր: Իմ իդեալական պետությունում կլիներ շատ աշխատատեղեր, տարբեր մասնագիտության մարդկանց համար: Իմ իդեալական պետությունում ուսումը, բուժոգնությունը անվճար կլիներ: Կրթությունը կլիներ բարձր մակարդակի վրա, և մարդկանց գիտելիքի չափնաիշը դիպլոմը չէր լինի, որովհետև միջնակարգ կրթությունը կապահովեր գիտելիքների մեծ չափաբաժինը, իսկ լրացուցիչ կրթությունը կապահովեր նրա մասնագիտական հմտությունները: Իմ երկրում կլիներ լիակատար խոսքի ազատությունը, մարդիկ ազատ խոսքի իրավունք կունենային ու ցանկացած ժամանակ կկարողանային բարձրաձայնել իրենց կարծիքը առանց որևիցե մեկից վախենալու: Իմ երկրում չէր լինի մենաշնորհային տնտեսությունը, փոխարենը իմ երկրի քաղաքացիների համար կապահովեի ազատ մրցակցություն` տնտեսության զարգացման համար: Կբարձրացնեի խոշոր բիզնեսի հարկերը, փոխարենը հարկերից կազատեի մանր ու միջին բիզնեսը: Իմ երկրում կլիներ արդար ընտրություններ, ժողովուրդը կընտրեր իր ղեկավարին, ոչ թե ղեկավարը ինքն իրեն: Իմ երկրում պարտադիր չէր լինի զինորական ծառայությունը, այն կլիներ վարձատրությամբ բոլոր ցանկացողների համար: Կվերացնեի անպատժելիությունը, բոլորը օրենքի առաջ կլինեին հավասար անկախ իրենց զբաղեցրած պաշտոնից: Նախարարներ կնշանակեի համապատսախան ոլորտում մասնագիտակական փորձ ու հմտություններ ունեցող լավագույն մասնագետներին, այլ ոչ թե ըստ կուսակցական պատկանելության: Կարծում եմ երկրագնդի վրա չկա ու չի էլ լինի այսպիսի իդեալական պետություն, դրա համար պետք չէ վատ զգալ երբ համեմատում ենք իմ իդեալական պետությունը և Հայաստանը: Ինչև ապրենք հավատալով, որ մի օր կապրենք մի այսպիսի պետությունում...
No comments:
Post a Comment